تقواى چشم: چشمان خويش را از آنچه خداوند بر آنها حرام نموده پوشيده‏اند.

تقواى گوش: گوشهاى خود را وقف شنيدن دانش سودمند ساخته‏اند.

ثبات نفس: در بلا و آسايش حالشان يكسان است.

توجه به عظمت خالق: بزرگى و هيبت الهى، دل آنان را فرا گرفته است.

كوچك ديدن مخلوق: خالق در دل آنان بزرگ و غير خالق در ديدگانشان كوچك است.

مشاهده بهشت: آنان چون كسى هستند كه بهشت الهى را ديده و در آن متنعم است.